Soms, heel soms, komt er een coachee binnen die eigenlijk niet goed weet wat te verwachten.
Natasja Leatemia deelt drie vragen die ze altijd stelt in een coachgesprek. Confronterend, prikkelend en soms met een vleugje humor.
Soms, heel soms, komt er een coachee binnen die niet goed weet wat te verwachten.
Ik heet mijn coachees altijd welkom, maar ik steek ook direct van wal:
“Vertel, wat doe je hier?”
Dat is een vraag die niet iedereen verwacht. Vaak wordt er aarzelend geantwoord: “Ik heb hulp nodig.”
En dan zeg ik weleens, met een glimlach:
“Gefeliciteerd, je bent niet de enige. Wat wil je onderzoeken?”
Veel mensen denken dat coaches de oplossing al klaar hebben. Dat wij een soort toverboek openen en zeggen: “Dit moet je doen, succes!”
Maar zo werkt het niet. Ik ben geen kant-en-klaar boek vol antwoorden.
Als coach stel ik veel vragen. Soms confronterend, soms prikkelend, vaak onverwacht. En altijd met één doel: jou laten ontdekken wat past bij jou. Want de oplossing? Die zit al in jezelf.
Een voorbeeld uit de praktijk
Daar zat ze dan. Een beetje rebels. Hangende schouders, starend naar de leegte.
Ik stelde de vraag: “Vertel, wat kom je doen?”
“Ja,” zei ze dwars, “ik ben gestuurd door mijn moeder.”
“Voor wie zit je hier dan? Voor jezelf of voor je moeder? Want als je hier voor haar zit, dan zit de verkeerde persoon tegenover me.”
Daar schrok ze van. Maar ik had wel haar aandacht. Ze was er opeens bij. Een reactie die ze niet verwachtte. En haar moeder waarschijnlijk ook niet. 
Toen vroeg ik: “Wat wil je graag onderzoeken?”
Daar kwam het hoor: een hele waslijst. En uiteindelijk de vraag:
“Ga je me vertellen hoe ik het op kan lossen?”
Mijn antwoord was duidelijk:
“Nee, dat kan ik niet. Jij mag zelf aan het werk gaan. Ik ondersteun je een beetje en de richting bepaal jij. De oplossing zit in jou. Samen onderzoeken we alleen in welk laatje die verstopt ligt.”
Ik vroeg haar later: “Herken je iets van je moeder in jou?”
Ze dacht even na en zei: “Misschien wel. Mijn moeder zorgt altijd voor iedereen… en dat doe ik eigenlijk ook.”
Even was het stil. En toen vroeg ik:
“Wat betekent zorgen eigenlijk écht voor jou?”
Ze keek me aan en zei zacht: “Dat ik er mag zijn. Ik word gezien”
“Daar zit het hé” Jij wilt gezien worden.
Weer was het stil. De stilte is altijd goed. Dan gebeurt er iets. Zo ook bij haar. “ja, dat klopt. Ik word door iedereen gezien maar niet door de personen waar ik door gezien wil worden”.
Daar zit meteen de eerste stap naar haar eigen oplossing.
Stilte. En toen vroeg ik met een glimlach:
“Gaan we aan de slag?”
Ze glimlachte terug en zei: “Ja graag. Ik wil ontdekken wat er bij mij past.”
De drie vragen die ik altijd stel
1. Vertel eens over je jeugd.
Hoe werd er thuis gepraat over geld, werk, gezondheid of relaties? Vaak ligt in dit verhaal al de (onbewuste) hulpvraag verborgen.
2. Herken je je eigen gedrag in dat van je (groot)ouders?
Soms zie ik dan letterlijk een lampje aangaan. Of iemand verzucht:
“Oh nee… ik lijk toch meer op mijn vader/moeder dan ik dacht. En dat was nou net níét wat ik wilde.”
3. Wat betekent [het thema] écht voor jou?
Of het nu gaat om werk, relaties, gezondheid of geld — deze vraag gaat vaak dieper dan mensen verwachten.
Coaching is geen quick fix
Ik heb geen stappenplan of een boek “Oplossingen voor Dummies” in de kast. Coaching vraagt inzet en eerlijk kijken naar jezelf. Het is hard werken, maar wel op een manier die bij jóu past. Mijn rol is om je te begeleiden, uit te dagen en te ondersteunen. Zodat jij bij je eigen kracht komt, en kunt zijn wie je bent.
En mijn coachee? Ze vond haar eigen antwoorden en bewandelt haar eigen pad.
Tot slot
Welke van deze drie vragen zet jou nu al aan het denken?
En herken jij misschien al iets dat je hebt overgenomen uit je familielijn?
Wil je dit verder onderzoeken, of ontdekken welke vragen jou kunnen helpen?
Je bent van harte welkom om contact op te nemen voor een kennismakingsgesprek.
